EMPEZAMOS BEN

Por fin chegou o primeiro día de pesca. Este ano non quería empeza-la tempada cun rosco, así que fixen todo como había que facelo:

O día anterior preparei  todo, a última hora e arrastro: pillei a cana de ballesta tal cual a tiña montada desde finais da tempada anterior, un par de voltas ó carrete para comprobar que segue funcionando (milagrosamente), comprobo que o sedal está medio podre e pra o coche. Pillo o vadeador e as botas, e doume conta  de que unha das suelas de fieltro está medio colgando, así que soluciono o problema cun pouco loctite e andando. ¿Qué me falta? Ostiá o chaleco!!!!!! Pillo o chaleco, métolle un lote de rapalas (entre 15 e 25), a caixa das cucharillas tal cual a tiña para os reos,  unhas poucas cucharillas máis por se acaso, a licencia, os permisos, e una bobina de sedal sen estrear pero comprada o ano/s anterior/es (detalle importante). E de todo esto ó final usar só dúas cucharillas, bueno tres que unha engancheina e perdina… Ala, todo para o maletero e carretera.

Día seguinte. Cando soa o despertador eu xa estou desperto. É 20 de marzo, primeiro día de pesca, e esa noite nunca foi de durmir moito…

Arranco a reunirme co resto da cuadrilla, somos catro en total e temos que poñer rumbo ó río canto antes. Como é habitual todo dios chega tarde menos eu, e cando chegamos ó río xa case non había onde deixa-lo coche, cambiámonos con calma e empezamos a pescar a iso das 7:45 creo. O día amanece nublado, con temperatura agradable desde primeira hora, o río co caudal perfecto para pescalo a cuchara, e as augas un pelín tomadas. PERFECTO.

Ó pouco de empezar, A-Moscón colle a primeira troita, pero non a colle a moscón senón a rapala. Suso e rooscoman mallan a rapala tamén e eu deixo posta a cucharilla. Ás 8:20 collo a primeira troita, e pouco despois outras dúas. Confirmado, era un día caralludo e había que disfrutalo. A iso das 10 empezou a petar o sol, e o ritmo de picadas baixou considerablemente, pero a base de mallar ben as posturas ían saíndo algunhas pintonas a alegrarnos a mañá.

A iso das 12:00 fixemos unha paradiña para picar algo,  A-Moscón fixo un lance sentado na herba e zas! clavou a que por entonces era a troita nº 20 do día, una cifra que o día anterior firmariamos sen dudalo. A anécdota da troita sentado fixo que nos animaramos a saca-los móviles para tirar unhas fotos:

Hoxe o día estaba saíndo bo, así que dímo-la volta e voltamos pescando cara o coche, era hora de enche-lo bandullo e coller forzas para intentar face-lo cupo pola tarde. E así foi, despois de comer voltamos para o río, e en pouco tempo todos completamos o cupo de oito troitas que tiña o coto. 4 de 4. Memorable.

Sen dúbida o noso mellor arranque troiteiro desde fai uns cantos anos, que nos permite soñar cunha gran tempada, polo menos ata que fagamos o primeiro rosco e volvamos á crúa realidade.

E xa sabedes, o sábado que ven todo dios co sedal podre do ano pasado, xa veredes como así pican a dolor.

Ah, por certo, ó final a suela de fieltro despegouse (lóxico fracaso da operación loctite) sen eu darme conta, e ó subirme a unha pedra esvarei e zoupei coa rodilla, coa correspondente molleira. Molleira parcial, pois o meu vadeador "transpirable" de 80 € respondeu perfectamente.
Ala, ata a próxima, que seguramente será nun río máis pequeno, e tamén máis capoteiro...